Каменский биология 10 11 класс: Учебник Биология 10-11 класс Каменский Криксунов Пасечник

V растительных клеток происходит во время фотосинтеза и называется фотофосфорилированием. У животных этот процесс происходит при дыхании и называется окислительным фосфорилированием.

В клетках животных синтез АТФ происходит в процессе катаболизма (диссимиляции, энергетического обмена) при расщеплении белков, жиров и углеводов.

Функции

Из определения АТФ ясно, что эта молекула способна обеспечивать энергию.Помимо активной аденозинтрифосфорной кислоты, он выполняет другие функции:

• — материал для синтеза нуклеиновых кислот;
• входит в состав ферментов и регулирует химические процессы, ускоряя или замедляя их протекание;
• является посредником — он передает сигнал в синапсы (точки контакта двух клеточных мембран).

Что мы узнали?

На уроке биологии в 10 классе мы узнали о структуре и функциях АТФ — аденозинтрифосфорной кислоты.АТФ состоит из аденина, рибозы и трех остатков фосфорной кислоты. Во время гидролиза разрушаются фосфатные связи, что высвобождает энергию, необходимую для жизнедеятельности организмов.

Тест по теме

Оценка отчета

Средняя оценка: 4,6. Всего получено оценок: 621.

На рисунке показаны два способа. Изображения структуры АТФ. … Аденозинмонофосфат (АМФ), аденозиндифосфат (АДФ) и аденозинтрифосфат (АТФ) относятся к классу соединений, называемых нуклеогидами.Молекула нуклеотида состоит из пятиуглеродного сахара, азотистого основания и фосфорной кислоты. В молекуле AMP сахар представлен рибозой, а основание — аденином. Молекула АДФ имеет две фосфатные группы, а молекула АТФ — три.

Значение ATP

Когда АТФ расщепляется на АДФ и высвобождается неорганический фосфат (Fn), энергия:

Реакция протекает с абсорбцией воды , то есть это гидролиз (в нашей статье мы неоднократно сталкивались с этим очень распространенным типом биохимических реакций).Третья фосфатная группа, отщепленная от АТФ, остается в клетке в виде неорганического фосфата (Fn). Выход свободной энергии в этой реакции составляет 30,6 кДж на 1 моль АТФ.

Из АДФ можно снова синтезировать фосфат и АТФ, но это требует затрат 30,6 кДж энергии на 1 моль вновь образованного АТФ.

В этой реакции , называемой реакцией конденсации, выделяется вода. Добавление фосфата к АДФ называется реакцией фосфорилирования.Оба приведенных выше уравнения можно объединить:

Эта обратимая реакция катализируется ферментом под названием АТФаза .

Все клетки, как уже было сказано, нуждаются в энергии для выполнения своей работы, и для всех клеток любого организма источником этой энергии служит АТФ … Поэтому АТФ называют «универсальным носителем энергии» или «энергоносителем». валюта »ячеек. Электрические батареи — подходящая аналогия. Помните, почему мы их не используем. Мы можем получать с их помощью, в одном случае, свет, в другом, звук, иногда механическое движение, а иногда нам нужна от них соответствующая электрическая энергия.Удобство батарей заключается в том, что мы можем использовать один и тот же источник энергии — батарею — для различных целей, в зависимости от того, куда мы ее поместили. АТФ играет такую ​​же роль в клетках. Он поставляет энергию для различных процессов, таких как сокращение мышц, передача нервных импульсов, активный транспорт веществ или синтез белка, а также для всех других типов клеточной активности. Для этого его нужно просто «подключить» к соответствующей части клеточного аппарата.

Аналогию можно продолжить.Сначала необходимо изготовить батареи, и некоторые из них (аккумуляторные батареи) можно заряжать таким же образом. Когда батареи производятся на заводе, определенное количество энергии должно храниться в них (и, таким образом, потребляться заводом). Энергия также требуется для синтеза АТФ; его источник — окисление органических веществ при дыхании. Поскольку при окислении выделяется энергия для фосфорилирования АДФ, это фосфорилирование называется окислительным фосфорилированием. Во время фотосинтеза АТФ производится световой энергией.Этот процесс называется фотофосфорилированием (см. Раздел 7.6.2). В клетке также есть «фабрики», которые производят большую часть АТФ. Это митохондрии; в них находятся химические «конвейеры», на которых АТФ образуется во время аэробного дыхания. Наконец, клетка также перезаряжает разряженные «аккумуляторы»: после того, как АТФ, высвободив содержащуюся в нем энергию, превращается в АДФ и Fn, он может быстро синтезироваться снова из АДФ и Fn за счет энергии, получаемой при дыхании от окисления новые порции органического вещества.

Количество АТФ в клетке в любой момент очень мало. Следовательно, в ATP следует видеть только носитель энергии, а не ее депо. Для длительного хранения энергии служат такие вещества, как жиры или гликоген. Клетки очень чувствительны к уровню АТФ. Как только скорость его использования увеличивается, увеличивается и скорость процесса дыхания, поддерживающего этот уровень.

Роль ATP как связующего звена между клеточным дыханием и процессами, связанными с потреблением энергии, можно увидеть из рисунка.Эта диаграмма выглядит простой, но она иллюстрирует очень важную закономерность.

Таким образом, можно сказать, что в целом функция дыхания заключается в том, чтобы производить АТФ .

Кратко резюмируем сказанное.
1. Для синтеза АТФ из АДФ и неорганического фосфата требуется 30,6 кДж энергии на 1 моль АТФ.
2. АТФ присутствует во всех живых клетках и, следовательно, является универсальным переносчиком энергии. Другие энергоносители не используются.Это упрощает дело — требуемый сотовый аппарат может быть проще и работать эффективнее и экономичнее.
3. АТФ легко доставляет энергию в любую часть клетки для любого процесса, который требует энергии.
4. АТФ быстро высвобождает энергию. Для этого нужна всего одна реакция — гидролиз.
5. Скорость воспроизведения АТФ из АДФ и неорганического фосфата (скорость процесса дыхания) можно легко регулировать в соответствии с потребностями.
6. АТФ синтезируется во время дыхания за счет химической энергии, выделяющейся при окислении органических веществ, таких как глюкоза, и во время фотосинтеза за счет солнечной энергии.Образование АТФ из АДФ и неорганического фосфата называется реакцией фосфорилирования. Если окисление поставляет энергию для фосфорилирования, то мы говорим об окислительном фосфорилировании (этот процесс происходит при дыхании), если световая энергия используется для фосфорилирования, то этот процесс называется фотофосфорилированием (это происходит во время фотосинтеза).

Все живые процессы основаны на атомно-молекулярном движении. И дыхательный процесс, и клеточное развитие, деление невозможны без энергии.Источником энергоснабжения является АТФ, что это такое и как образуется, мы рассмотрим далее.

Прежде чем изучать понятие АТФ, необходимо его расшифровать. Этот термин означает нуклеозидтрифосфат, который необходим для энергетического и материального обмена в организме.

Это уникальный источник энергии, лежащий в основе биохимических процессов. Это соединение является основным для ферментативного образования.

ATF был открыт в Гарварде в 1929 году. Основателями были ученые из Гарвардской медицинской школы.Среди них были Карл Ломан, Сайрус Фиске и Йеллапрагада Суббарао. Они определили соединение, которое по структуре напоминало аденильный нуклеотид рибонуклеиновых кислот.

Отличительной особенностью соединения было содержание трех остатков фосфорной кислоты вместо одного. В 1941 году ученый Фриц Липманн доказал, что АТФ обладает энергетическим потенциалом внутри клетки. Впоследствии был открыт ключевой фермент, получивший название АТФ-синтаза. Его задача — образование кислых молекул в митохондриях.

АТФ — это аккумулятор энергии в клеточной биологии, незаменимый для успешного проведения биохимических реакций.

Биология аденозинтрифосфорной кислоты предполагает ее образование в результате энергетического обмена. Процесс состоит из создания 2 молекул на втором этапе. Остальные 36 молекул появляются на третьей стадии.

Накопление энергии в структуре кислоты происходит в связывающей части между остатками фосфора. В случае отделения 1 остатка фосфора происходит энергетическое выделение 40 кДж.

В результате кислота превращается в аденозиндифосфат (АДФ). Последующее отложение фосфата способствует образованию аденозинмонофосфата (АМФ).

Следует отметить, что цикл завода предусматривает повторное использование АМФ и АДФ, что приводит к восстановлению этих соединений до кислотного состояния. Это обеспечивается процессом.

Структура

Раскрытие сущности соединения возможно после изучения того, какие соединения входят в состав молекулы АТФ.

Какие соединения входят в состав кислоты:

• 3 остатка фосфорной кислоты. Кислотные остатки соединяются друг с другом через энергетические связи нестабильного характера. Также встречается под названием фосфорная кислота;
• аденин: азотистое основание;
• рибоза: это пентозный углевод.

Включение этих элементов в АТФ придает ему нуклеотидную структуру. Это позволяет классифицировать молекулу как нуклеиновую кислоту.

Важно! В результате расщепления кислых молекул высвобождается энергия.Молекула АТФ содержит 40 кДж энергии.

Образование

Образование молекулы происходит в митохондриях и хлоропластах. Фундаментальным моментом в молекулярном синтезе кислоты является процесс диссимиляции. Диссимиляция — это процесс перехода сложного соединения в относительно простое в результате разрушения.

В рамках кислотного синтеза принято выделять несколько стадий:

1. Подготовительная. В основе расщепления лежит процесс пищеварения, который обеспечивается ферментативным действием.Пища, попавшая в организм, подвергается гниению. Происходит разложение жира на жирные кислоты и глицерин. Белки распадаются на аминокислоты, крахмал — на глюкозу. Этап сопровождается выделением тепловой энергии.
2. Бескислородный или гликолизный. В его основе лежит процесс распада. Распад глюкозы происходит с участием ферментов, при этом 60% выделяемой энергии превращается в тепло, остальное остается в молекуле.
3. Кислород или гидролиз; Он осуществляется внутри митохондрий.Это происходит с помощью кислорода и ферментов. Кислород, выдыхаемый телом, задействован. Завершается полным. Подразумевает высвобождение энергии для образования молекулы.

Существуют следующие пути образования молекул:

1. Фосфорилирование субстратной природы. На основе энергии веществ в результате окисления. Преобладающая часть молекулы образуется в митохондриях на мембранах. Осуществляется без участия мембранных ферментов.Осуществляется в цитоплазматической части посредством гликолиза. Допускается вариант образования за счет транспорта фосфатной группы от других высокоэнергетических соединений.
2. Фосфорилирование окислительного характера. Это происходит из-за окислительной реакции.
3. Фотофосфорилирование растений при фотосинтезе.

Значение

Фундаментальное значение молекулы для организма раскрывается через функцию АТФ.

Функциональность ATP включает следующие категории:

1. Энергия.Обеспечивает организм энергией, является энергетической основой физиологических биохимических процессов и реакций. Это происходит из-за 2-х высокоэнергетических подключений. Это подразумевает сокращение мышц, формирование трансмембранного потенциала и обеспечение молекулярного переноса через мембраны.
2. Основы синтеза. Считается исходным соединением для последующего образования нуклеиновых кислот.
3. Нормативно-правовая база. В основе регуляции большинства биохимических процессов. Это обеспечивается за счет принадлежности к аллостерическому эффектору ферментативного ряда.Влияет на деятельность регулирующих центров, усиливая или подавляя их.
4. Посредник. Считается вторичным звеном передачи гормональных сигналов в клетку. Это предшественник образования циклического АДФ.
5. Посредник. Это сигнальное вещество в синапсах и других взаимодействиях клеточного характера. Обеспечивается пуринергическая передача сигналов.

Среди перечисленных выше пунктов преобладающее место отводится энергетической функции АТФ.

Важно понимать , какую бы функцию ни выполнял АТФ, его значение универсально.

Полезное видео

Подведем итоги

Физиологические и биохимические процессы основаны на существовании молекулы АТФ. Основная задача подключений — обеспечение энергией. Без связи невозможна жизнедеятельность как растений, так и животных.

В контакте с

В организме человека около 70 триллионов клеток. Для здорового роста каждому из них нужны помощники — витамины. Молекулы витаминов небольшие, но их недостаток всегда заметен.Если сложно адаптироваться к темноте, нужны витамины А и В2, появляется перхоть — не хватает В12, В6, Р, синяки долго не заживают — дефицит витамина С. На этом уроке вы узнаете, как и где стратегические запасы витаминов, как витамины активизируют работу организма, а также узнать об АТФ — главном источнике энергии в клетке.

Тема: Основы цитологии

Урок: Структура и функция АТФ

Как вы помните, нуклеиновые кислоты состоят из нуклеотидов … Оказалось, что нуклеотиды в клетке могут находиться в связанном состоянии или в свободном состоянии. В свободном состоянии они выполняют ряд функций, важных для жизнедеятельности организма.

К таким свободным нуклеотидам относится молекула АТФ или аденозинтрифосфорная кислота (аденозинтрифосфат). Как и все нуклеотиды, АТФ состоит из пятиуглеродного сахара — рибоза, , азотистого основания — , аденина, и, в отличие от нуклеотидов ДНК и РНК, , трех остатков фосфорной кислоты (рис.1).

Рис. 1. Три схематических изображения ATP

Самая важная функция АТФ заключается в том, что он является универсальным хранителем и переносчиком энергии в клетке.

Все биохимические реакции в клетке, требующие затрат энергии, используют АТФ в качестве источника.

При отделении одного остатка фосфорной кислоты ATF переходит в ADP ( аденозиндифосфат ). Если отделяется другой остаток фосфорной кислоты (что случается в особых случаях), ADP переходит в AMF (аденозинмонофосфат) (рис.2).

Рис. 2. Гидролиз АТФ и его превращение в АДФ

При разделении второго и третьего остатков фосфорной кислоты выделяется большое количество энергии, до 40 кДж. Поэтому связь между этими остатками фосфорной кислоты называется высокоэнергетической и обозначается соответствующим символом.

Во время гидролиза обычной связи выделяется (или поглощается) небольшое количество энергии, тогда как во время гидролиза высокоэнергетической связи выделяется гораздо больше энергии (40 кДж).Связь между рибозой и первым остатком фосфорной кислоты не является высокоэнергетической; при его гидролизе выделяется только 14 кДж энергии.

Макроэргические соединения могут образовываться на основе других нуклеотидов, например GTF (гуанозинтрифосфат) используется в качестве источника энергии в биосинтезе белка, участвует в реакциях передачи сигнала, является субстратом для синтеза РНК во время транскрипции, но он АТФ — самый распространенный и универсальный источник энергии в клетке.

ATF содержится как в цитоплазме и в ядре, митохондриях и хлоропластах .

Таким образом, мы вспомнили, что такое АТФ, каковы его функции и что такое макроэргическая связь.

Витамины — это биологически активные органические соединения, которые в небольших количествах необходимы для поддержания жизненно важных процессов в клетке.

Они не являются структурными компонентами живой материи и не используются в качестве источника энергии.

Большинство витаминов не синтезируются в организме человека и животных, но попадают в него с пищей, некоторые синтезируются в небольших количествах микрофлорой и тканями кишечника (витамин D синтезируется кожей).

Потребность человека и животных в витаминах неодинакова и зависит от таких факторов, как пол, возраст, физиологическое состояние и условия окружающей среды. Некоторые витамины нужны не всем животным.

Например, аскорбиновая кислота или витамин С необходимы человеку и другим приматам.В то же время он синтезируется в организме рептилий (моряки брали черепах на плавание для борьбы с цингой — дефицитом витамина С).

Витамины были открыты в конце XIX века благодаря работам русских ученых Н.И. Лунина и В. Пашутина , , которые показали, что для полноценного питания необходимо присутствие не только белков, жиров и углеводов, но и некоторых других, в то время неизвестных, веществ.

В 1912 году польский ученый К.Функ (рис. 3), изучая компоненты рисовой шелухи, защищающей от болезни Бери-Бери (авитаминоза витамина B), предположил, что в состав этих веществ обязательно должны входить аминогруппы. Именно он предложил называть эти вещества витаминами, то есть аминами жизни.

Позже было обнаружено, что многие из этих веществ не содержат аминогрупп, но термин витамины хорошо прижился на языке науки и практики.

По мере открытия отдельных витаминов они были обозначены латинскими буквами и названы в зависимости от выполняемых функций.Например, витамин Е получил название токоферол (от древнегреческого τόκος — «роды» и φέρειν — «приносить»).

Сегодня витамины классифицируются по их способности растворяться в воде или жирах.

К водорастворимым витаминам относятся витамины Н, , С , P , V .

К жирорастворимым витаминам относятся A , Д , E , K (можно запомнить словом: кроссовки ) .

Как уже отмечалось, потребность в витаминах зависит от возраста, пола, физиологического состояния организма и окружающей среды. В молодом возрасте возникает явная потребность в витаминах. Ослабленному организму тоже требуются большие дозы этих веществ. С возрастом способность усваивать витамины снижается.

Потребность в витаминах также определяется способностью организма их усваивать.

В 1912 году польский ученый Казимир Функ получил из рисовой шелухи частично очищенный витамин B1 — тиамин.На получение этого вещества в кристаллическом состоянии ушло еще 15 лет.

Кристаллический витамин B1 бесцветен, имеет горький вкус и хорошо растворяется в воде. Тиамин содержится как в растительных, так и в микробных клетках. Особенно много его в злаках и дрожжах (рис. 4).

Рис. 4. Тиамин в форме таблеток и в пище

Термическая обработка пищевых продуктов и различных добавок разрушает тиамин. При авитаминозах наблюдаются патологии нервной, сердечно-сосудистой и пищеварительной систем.Авитаминоз приводит к нарушению водного обмена и функции кроветворения. Одним из ярких примеров авитаминоза тиамина является развитие болезни Бери-Бери (рис. 5).

Рис. 5. Человек, страдающий авитаминоза тиамина — болезнь бери-бери

Витамин В1 широко применяется в медицинской практике для лечения различных нервных заболеваний, сердечно-сосудистых заболеваний.

В хлебобулочных изделиях тиамин вместе с другими витаминами, рибофлавином и ниацином используется для обогащения хлебобулочных изделий.

В 1922 г. G. Evans и A. Bisho открыли жирорастворимый витамин, который они назвали токоферолом или витамином Е (буквально: «способствующий деторождению»).

Чистый витамин Е — маслянистая жидкость. Он широко распространен в злаках, таких как пшеница. Он богат растительными и животными жирами (рис. 6).

Рис. 6. Токоферол и продукты, содержащие его

В моркови, яйцах и молоке много витамина Е. Витамин Е — это антиоксидант , то есть он защищает клетки от патологического окисления, которое приводит к старению и смерти.Он «витамин молодости». Значение витамина для репродуктивной системы огромно, поэтому его часто называют витамином размножения.

В результате дефицит витамина E, прежде всего, приводит к нарушению эмбриогенеза и функционирования репродуктивных органов.

Производство витамина Е основано на его выделении из зародышей пшеницы путем экстракции спиртом и дистилляции растворителей при низких температурах.

В медицинской практике используются как натуральные, так и синтетические препараты — токоферола ацетат в растительном масле, заключенный в капсулу (знаменитый «рыбий жир»).

Препараты витамина Е используются в качестве антиоксидантов при радиации и других патологических состояниях, связанных с повышенным содержанием ионизированных частиц и активных форм кислорода в организме.

Кроме того, витамин Е назначают беременным, а также используют в комплексной терапии при лечении бесплодия, мышечной дистрофии и некоторых заболеваний печени.

Витамин А (рис. 7) был обнаружен Н. Драммонд в 1916 году.

Этому открытию предшествовали наблюдения за присутствием в пище жирорастворимого фактора, который необходим для полноценного развития сельскохозяйственных животных.

Витамин А не зря занимает первое место в витаминном алфавите. Он участвует практически во всех жизненных процессах. Этот витамин необходим для восстановления и поддержания хорошего зрения.

Также помогает укрепить иммунитет ко многим заболеваниям, включая простуду.

Без витамина А невозможно здоровое состояние кожного эпителия. Если у вас «мурашки по коже», которые чаще всего появляются на локтях, бедрах, коленях, ногах, сухость кожи на руках или другие подобные явления, это означает, что вам не хватает витамина А.

Витамин А, как и витамин Е, необходим для нормального функционирования половых желез (гонад). При гиповитаминозе витамина А отмечалось поражение репродуктивной системы и органов дыхания.

Одним из специфических последствий недостатка витамина А является нарушение зрительного процесса, в частности снижение способности глаз адаптироваться к темноте — куриная слепота … Авитаминоз приводит к ксерофтальмии и разрушению роговицы. . Последний процесс необратим и характеризуется полной потерей зрения.Гипервитаминоз приводит к воспалению глаз и выпадению волос, потере аппетита и полному истощению организма.

Рис. 7. Витамин А и продукты, которые его содержат

Витамины группы А, прежде всего, содержатся в продуктах животного происхождения: в печени, в рыбьем жире, в масле, в яйцах (рис. 8).

Рис. 8. Содержание витамина А в пищевых продуктах растительного и животного происхождения

Продукты растительного происхождения содержат каротиноиды, которые в организме человека под действием фермента каротиназы превращаются в витамин А.

Итак, сегодня вы познакомились со структурой и функциями АТФ, а также вспомнили о важности витаминов и узнали, как некоторые из них участвуют в жизненно важных процессах.

При недостаточном поступлении в организм витаминов развивается первичная авитаминоза. В разных продуктах содержится разное количество витаминов.

Например, морковь содержит много провитамина А (каротина), капуста — витамина С и т. Д. Отсюда необходимость сбалансированного питания, включающего разнообразные продукты растительного и животного происхождения.

Авитаминозы очень редко при нормальных условиях питания, гораздо чаще встречаются гиповитаминозы , которые связаны с недостаточным поступлением витаминов с пищей.

Гиповитаминоз может возникнуть не только в результате несбалансированного питания, но и в результате различных патологий со стороны желудочно-кишечного тракта или печени, а также в результате различных эндокринных или инфекционных заболеваний, которые приводят к нарушению всасывания витаминов в организме. тело.

Некоторые витамины вырабатываются микрофлорой кишечника (кишечной микробиотой). Подавление биосинтетических процессов в результате действия антибиотиков также может привести к развитию гиповитаминоза как следствие дисбиоза .

Чрезмерное употребление пищевых витаминных добавок, а также препаратов, содержащих витамины, приводит к возникновению патологического состояния — гипервитаминоз … Это особенно актуально для жирорастворимых витаминов, таких как A , Д , E , К .

Домашнее задание

1. Какие вещества называют биологически активными?

2. Что такое АТФ? В чем особенность строения молекулы АТФ? Какие типы химических связей существуют в этой сложной молекуле?

3. Каковы функции АТФ в клетках живых организмов?

4. Где происходит синтез АТФ? Где проводится гидролиз АТФ?

5. Что такое витамины? Каковы их функции в организме?

6.Чем витамины отличаются от гормонов?

7. Какие классификации витаминов вам известны?

8. Что такое авитаминоз, гиповитаминоз и гипервитаминоз? Приведите примеры этих явлений.

9. Какие заболевания могут быть следствием недостаточного или чрезмерного поступления витаминов в организм?

10. Обсудите свое меню с друзьями и семьей и используйте дополнительную информацию о содержании витаминов в различных продуктах, чтобы рассчитать, получаете ли вы достаточно витаминов.

1. Единая коллекция электронных образовательных ресурсов ().

2. Единая коллекция электронных образовательных ресурсов ().

3. Единая коллекция электронных образовательных ресурсов ().

Библиография

1. Каменский А.А., Криксунов Е.А., Пасечник В.В. Общая биология 10-11 класс Дрофа, 2005г.

2. Беляев Д.К. Биология 10-11 кл. Общая биология. Базовый уровень. — 11-е изд., Стереотип. — М .: Просвещение, 2012.- 304 с.

3. Агафонова И.Б., Захарова Е.Т., Сивоглазов В.И. Биология 10-11 кл. Общая биология. Базовый уровень. — 6-е изд., Доп. — Дрофа, 2010. — 384 с.

АТФ, или аденозинтрифосфорная кислота в полной расшифровке, является «аккумулятором» энергии в клетках организма. Без участия АТФ ни одна биохимическая реакция не проходит. Молекулы АТФ находятся в ДНК и РНК.

Состав АТФ

Молекула АТФ состоит из трех компонентов: трех остатков фосфорной кислоты, аденина и рибозы. То есть АТФ имеет нуклеотидную структуру и относится к нуклеиновым кислотам … Рибоза — углевод, а аденин — азотистое основание. Остатки кислоты связаны друг с другом нестабильными энергетическими связями. Энергия поступает от расщепления молекул кислоты. Разделение происходит благодаря биокатализаторам. После отщепления молекула АТФ уже превращается в АДФ (если одна молекула отщепляется) или АМФ (если отщепляются две молекулы кислоты). Когда одна молекула фосфорной кислоты отделяется, выделяется 40 кДж энергии.

Роль в теле

АТФ играет не только энергетическую роль в организме, но и ряд других:

• — результат синтеза нуклеиновых кислот.
• регуляция многих биохимических процессов.
• сигнальное вещество в других клеточных взаимодействиях.

Синтез АТФ

АТФ образуется в хлоропластах и ​​митохондриях. Самый важный процесс в синтезе молекул АТФ — диссимиляция. Диссимиляция — это разрушение сложного к более простому.

Синтез АТФ происходит не в одну стадию, а в три стадии:

1. Первый этап подготовительный. Под влиянием ферментов пищеварения происходит распад того, что мы впитали. В этом случае жиры разлагаются на глицерин и жирные кислоты, белки — на аминокислоты, а крахмал — на глюкозу. То есть все готовится к дальнейшему использованию. Выделено тепловой энергии
2. Вторая стадия — гликолиз (бескислородный). Опять происходит распад, но здесь же распадается и глюкоза.Также участвуют ферменты. Но 40% энергии остается в АТФ, а остальная часть уходит в тепло.
3. Третья стадия — гидролиз (кислород). Это происходит уже в самих митохондриях. Здесь задействованы как кислород, которым мы дышим, так и ферменты. После полной диссимиляции выделяется энергия для образования АТФ.

ιολογία Каменский 10 11 λήψη pdf. Οιες βιολογικές επιστήμες γνωρίζετε

υτό το προϊόνδεν είναι ηλεκτρονική μορφήεγχειρίδιο (αναπτύχθηκε σύμφωνα μετις απαιτήησειςυνα μετις απαιτήσειςνδεν εναι ηλεκτρονική μορφεγχειρίδιο.1559 της 08.12.2014). Υτό είναι ένα ακριβές αντίγραφο του εκτυπωμένου σεμιναρίου PDF. Δεν περιέχει πολυμέσα και διαδραστικά αντικείμενα.

Το προτεινόμενο εγχειρίδιο περιλαμβάνεται στο εκπαιδευτικό-μεθοδικό συγκρότημα στη βιολογία για τις τάξεις 10-11, που δημιουργήθηκε με βάση πρωτότυπο πρόγραμμαυπό την ηγεσία του В.В. Пасечник.

ο εγχειρίδιο συμμορφώνεται με το ομοσπονδιακό κρατικό εκπαιδευτικό πρότυπο δευτεροβθμιαρ

υτή η σειρά σχολικών βιβλίων (τάξεις 5–11) βασίζεται σε μια ομόκεντρη αρχή.Το εγχειρίδιο για τις τάξεις 10-11 είναι αφιερωμένο στα προβλήματα της γενικής βιολογίας, τα οποία καλύπτονται σε αυτό σε βάθος και λεπτομερέστερα από ότι στο σχολικό βιβλίο της 9ης τάξης, όπου οι μαθητές πρωτογνωρίστηκαν μαζί τους, λαμβάνοντας υπόψη τα τελευταία επιτεύγματα στο διαφορετικές περιοχέςβιολογική επιστήμη .

Στο сайт μας μπορείτε να κατεβάσετε το βιβλίο «Βιολογία. Γενική βιολογία … Τάξεις 10-11 «Пасечник Владимир Васильевич δωρεάν και χωρίς εγγραφή σε μορφή fb2, RTF, EPUB, PDF, TXT, διαβάστε ένα βιβλίο στο διαδίκτυο ή αγοράστε ένα βιβλίο σε ένα ηλεκτρονικό κατάστημα.

Το εγχειρίδιο βιολογίας του В.В. Пасечник για τις τάξεις 10-11 χρησιμοποιείται συχνά στο σύγχρονα σχολεία, αν και δεν περιλαμβάνεται στηυεεεεειεαεαπου που που που. Ωστόσο, πολλοί δάσκαλοι και μαθητές λένε ότι περιέχει τα περισσότερα πλήρεις πληροφορίεςνα προετοιμαστούν για την εξέταση, η οποία παρουσιάζεται σε μια ευνόητη γλώσσα. Αυτός είναι ο λόγος της δημοτικότητάς του.

Добавить в корзинуΣας επιτρέπει να επεκτείνετε τον κύκλο της γνώσης και να εδραιώσετε όσα έχουν μελετηθεί νωρίτερα. Δύσκολα θέματα που απαιτούν προσοχή θίγονται εδώ. Το εγχειρίδιο καθορίζει τα βασικά της κυτταρολογίας, λέει για τη δομή του κυττάρου και των οργανιδίων του, την έννοια των πρωτεϊνών, των λιπών, των υδατανθράκων και των μετάλλων.

ι μαθητές θα μπορούν να μάθουν πώς αναπαράγονται και αναπτύσσονται οι οργανισμοί, μεγάληαεαεαεαεαεαεαεαετζτκτκτκτκτοχάή Η ενότητα για την εξέλιξη θα είναι πολύ χρήσιμη, θα είναι δυνατό να μάθουμε αρκετές ενδιαφέρουσες θεωρίες.Το βιβλίο πραγματεύεται τα θέματα της ανθρωπογένεσης, της εξέλιξης της βιόσφαιρας, της οικολογίας. Κάθε άτομο πρέπει να γνωρίζει πόσο έντονα επηρεάζει τη φύση, και ταυτόχρονα πόσο έντονα τον επηρεάζει η. Το βιβλίο καλύπτει μεγάλο όγκο πληροφοριών και είναι πολύ βολικό ότι κατά την προετοιμασία για τις εξετάσεις, δεν θα χρειαστεί να αναζητήσετε τα πάντα σε διαφορετικά σχολικά βιβλία.

Στην ιστοσελίδα μας μπορείτε να κατεβάσετε το βιβλίο «Βιολογία. Γενική βιολογία. Τάξεις 10-11» Пасечник Владимир Васильевич δωρεάν και χωρίς εγγραφή σε μορφή fb2, RTF, EPUB, PDF, TXT, να διαβάσετε το βιβλίο στο διαδίκτυο ή να αγοράσετε ένα βιβλίο στο ηλεκτρονικό κατάστημα.

ρέχουσα σελίδα: 1 (το σύνολο του βιβλίου έχει 26 σελίδες) [διαθέσιμο απόσπασμα για ανάγνωη: 18 σελίία Γενική βιολογία. 10-11 τάξεις

ισαγωγή

ρχίζετε να μελετάτε το σχολικό μάθημα «Γενική Βιολογία». Αυτή είναι η συμβατική ονομασία ενός μέρους του μαθήματος της σχολικής βιολογίας, το καθήκον του οποίου είναι η μελέτη γενικές ιδιότητεςζωντανό, τους νόμους της ύπαρξης και της ανάπτυξής του.Αντικατοπτρίζοντας τη ζωντανή φύση και τον άνθρωπο ως μέρος της, η βιολογία αποκτά τα πάντα μεγαλύτερη σημασίαστην επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο, μετατρέποντας σε παραγωγική δύναμη. Η βιολογία δημιουργεί νέα τεχνολογία- βιολογικό, το οποίο θα πρέπει να γίνει η βάση μιας νέας βιομηκονικ. Η βιολογική γνώση θα πρέπει να συμβάλλει στη διαμόρφωση βιολογικής σκέψης και οικολογικής κουλτούρας σε κάθε μέλος της κοινωνίας, χωρίς την οποία περαιτέρω ανάπτυξηο ανθρώπινος πολιτισμός είναι αδύνατος.

§ 1. Διήγημαανάπτυξη της βιολογίας

1. ι μελετά η βιολογία;

2. ι βιολογικές επιστήμεςγνωρίζεις?

3. Ποιους βιολογικούς επιστήμονες γνωρίζετε;

ιολογία ως Επιστήμη. Γνωρίζετε καλά ότι η βιολογία είναι η επιστήμη της ζωής. Επί του παρόντος, αντιπροσωπεύει το σύνολο των επιστημών της ζωντανής φύσης. Η βιολογία μελετά όλες τις εκδηλώσεις της ζωής: τη δομή, τις λειτουργίες, την ανάπτυξη και την προέλευση των ζωντανών οργανισμών, τη σχέση τους στις φυσικές κοινότητες με το περιβάλλον και με άλλους ζωντανούς οργανισμούς.

πό τότε που ο νθρωπος άρχισε να συνειδητοποιεί τη διαφορά του από τον κόσμο των ζώων, ρχμισε οτολ. Στην αρχή η ζωή του εξαρτιόταν από αυτό. Οι πρωτόγονοι άνθρωποι έπρεπε να γνωρίζουν ποιοι ζωντανοί οργανισμοί μπορούν να καταναλωθούν, να χρησιμοποιηθούν ως φάρμακα, για την κατασκευή ρούχων και κατοικιών και ποιοι είναι δηλητηριώδεις ή επικίνδυνοι.

ε την ανπτυξη του πολιτισμού, ο άνθρωπος μπόρεσε να αντέξει οικονομικά μια τέτοη πολυτμικά μια τέτοηγηλυτλεια ττοηγηλυτμειασποησποιησποιησπονσποιησπονσποεκεκονσπονσπονστοησιησπονσποενσποενσπονσπονσπονσπονσπονσπονσπονσπονσπον.

Отправить запрос

Η σύγχρονη βιολογία είναι μια σύνθετη επιστήμη, η οποία χαρακτηρίζεται από την αλληλοδιείσδυση ιδεών και μεθόδων διαφόρων βιολογικών κλάδων, καθώς και άλλων επιστημών — κυρίως της φυσικής, της χημείας και των μαθηματικών.

ι κύριες κατευθύνσεις ανάπτυξης της σύγχρονης βιολογίας. πί του παρόντος, τρεις τομείς στη βιολογία μπορούν να διακριθούν υπό ρους.

ρώτον, είναι κλασική βιολογία. ντιπροσωπεύεται από φυσιοδίφες επιστήμονες που μελετούν την ποικιλομορφία της ζωντανής φύσης. Αρατηρούν και αναλύουν αντικειμενικά όλα όσα συμβαίνουν στη ζωντανή φύσυη, μελετούν τους ζωαινούς τορογα. Ναι λάθος να πιστεύουμε ότι όλες οι ανακαλύψεις στην κλασική βιολογία έχουν ήδη γίνει. Στο δεύτερο μισό του ΧΧ αιώνα. Όχι μόνο έχουν περιγραφεί πολλά νέα είδη, αλλά έχουν επίσης ανακαλυφθεί μεγάλα ταξινομικά είδη, μέχρι βασίλεια (погонофоры) και ακόμη και πάνω από βασίλεια (Археи, ή Archaea).Υτές οι ανακαλύψεις ανάγκασαν τους επιστήμονες να ρίξουν μια νέα ματιά σε ολόκληρη την ιητορίαν ανάπτυς τηξ. Για τους αληθινούς φυσικούς επιστήμονες, η φση είναι μια αξία από μόνη της. Κάθε γωνιά του πλανήτη μας είναι μοναδική για αυτούς. Γι ‘αυτό είναι πάντα από αυτούς που αισθάνονται έντονα τον κίνδυνο για τη φύση γύρω μας και συηγορούν εποστγς.

δεύτερη κατεύθυνση είναι εξελικτική βιολογία. Τον XIX αιώνα.συγγραφέας της θεωρίας της φυσικής επιλογής Κάρολος Δαρβίνος ξεκίνησε ως ένας συνηθισμένος φυσιοδίφης: συνέλεξε, παρατήρησε, περιέγραψε, ταξίδεψε, αποκαλύπτοντας τα μυστικά της ζωντανής φύσης. Ωστόσο, το κύριο αποτέλεσμα της δουλειάς του, που τον έκανε διάσημο επιστήμονα, ταν η θεωρία πουαικτκτκτκτ.

πί του παρόντος, η μελέτη της εξέλιξης των ζωντανών οργανισμών συνεχίζεται ενεργά. Η σνθεση της γενετικής και της εξελικτικής θεωρίας οδήγησε στη δημιουργία του λεγόμενου συλιτική θεωια τεξα. ρα μως είναι πολλά ακόμα άλυτα ζητήματα, τις απαντήσεις στις οποίες αναζητούν οι εξελικτικοί επιτή.

Δημιουργήθηκε στις αρχές του ΧΧ αιώνα. ο εξαιρετικός βιολόγος μας Αλεξάντερ Ιβάνοβιτς Οπάριν ο πρώτος επιστημονική θεωρίαη προωνενική θεωρίαη προλενσηκτθ προλευρκητθ πολευρκτθτθ προλευρκτθτθ. Επί του παρόντος, διεξάγονται ενεργά πειραματικές μελέτες αυτού του προβλήματος και χάρη στη χρήση προηγμένων φυσικοχημικών μεθόδων, έχουν ήδη γίνει σημαντικές ανακαλύψεις και μπορούν να αναμένονται νέα ενδιαφέροντα αποτελέσματα.

ρολος Δαρβίνος (1809–1882)

Александр Иванович Опарин (1894-1980)

ες ανακαλύψεις κατέστησαν δυνατή τη συμπλήρωση της θεωρίας της ανθρωπογένεσης. Λλά η μετάβαση από τον κόσμο των ζώων στον άνθρωπο εξακολουθεί να παραμένει ένα από τα μεγαλύτεραμοτ.

τρίτη κατεύθυνση — φυσική και χημική βιολογία, εξταση της δομής των ζωντανών αντικειμένων χρησιμοποιώντας σύγχρονες φυσικές και χημικές μεθόδους.Υτός είναι ένας ταχέως αναπτυσσόμενος τομέας της βιολογίας, σημαντικός τόσο θεωρητικά όσο και πρακτικά. Είναι ασφαλές να πούμε ότι νέες ανακαλύψεις μας περιμένουν στη φυσική και χημική βιολογία, οι οποίες θα μας επιτρέψουν να λύσουμε πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα.

νάπτυξη τη βιολογίας ως επιστήμης. σγχρονη βιολογία έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα και συνδέεται με την ανάπτυξη τοη πολιτισμού σρτις χηου πολιτισμού σρτις τοη. Γνωρίζουμε τα ονόματα πολλών εξαιρετικών επιστημόνων που έχουν συμβάλει στην ανάπτυξη της βιολογίας.Ας αναφέρουμε μόνο μερικά από αυτά.

Ιπποκράτης (460 -. Περ 370 π.Χ.) έδωσε το πρώτο σχετικά Λεπτομερής περιγραφήδομή ανθρώπων και ζώων, επισήμανε τον ρόλο του περιβάλλοντος και της κληρονομικότητας στην εμφάνιση ασθενειών. Θεωρείται ο ιδρυτής της ιατρικής.

ριστοτέλης (384–322 π.Χ.) διαιρεμένο ο κόσμοςσε τέσσερα βασίλεια: τον άψυχο κόσμοτη γαιαρου κέρυα. ο κόσμος των φυτών? τον κόσμο των ζώων και τον κόσμο των ανθρώπων. Περιέγραψε πολλά ζώα, έβαλε τα θεμέλια για την ταξινόμηση.Ι τέσσερις βιολογικές πραγματείες που έγραψε περιείχαν σχεδόν όλες τις πληροφορίες γιαταχα ζώα πονεποντε. Τα πλεονεκτήματα του Αριστοτέλη είναι τόσο μεγάλα που θεωρείται ο ιδρυτής της ζωολογίας.

εόφραστος (372–287 π.Χ.) μελέτησε τα φυτά. Εριέγραψε περισσότερα από 500 είδη φυτών, δωσε πληροφορίες για τη δομή και την αναπαραγωγή πολλγν αποπονττ πολλγν αποικοτοτ. Θεωρείται ο ιδρυτής της βοτανικής.

Γκάι Πλίνιος ο Πρεσβύτερος (23-79) συνέλεξε πληροφορίες για ζωντανούς οργανισμούς γνωστούς εκείνη την εποχή και έγραψε 37 τόμους της εγκυκλοπαίδειας Φυσικής Ιστορίας.Σχεδόν μέχρι τον Μεσαίωνα, αυτή η εγκυκλοπαίδεια ήταν η κύρια πηγή γνώσης για τη φύση.

λαύδιος Γαληνός στο δικό τους επιστημονική έρευναευρέως χρησιμοποιούμενες αυτοψίες θηλαστικών. Ήταν ο πρώτος που έκανε μια συγκριτική ανατομική περιγραφή ανθρώπου και πιθήκου. Σπούδασε κεντρικό και περιφερειακό νευρικό σύστημα … ι ιστορικοί τηςεπιστήμης τον θεωρούναεαόοτγτογαατογτογτονεολοτγτον θεωλαεπιστήμης τον θεωρούνααόοευγτονεολοτγτογαλαατογτογτονεολοτγτον τονεολοτγτγαλααιτογτον τονεολοτγτογτον τονεολοτγτγ.

Στο Μεσαίωνα, κυρίαρχη ιδεολογία ήταν η θρησκεία. Όπως και άλλες επιστήμες, η βιολογία κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν είχε ακόμη αναδυθεί σε ένα ανεξάρτητο πεδίο και υπήρχε στο γενικό ρεύμα των θρησκευτικών και φιλοσοφικών απόψεων.Αι παρόλο που η συσσώρευση γνώσεων για τους ζωντανούς οργανισμούς συνεχίστηκε, η βιολογία ωςευευευευεποηενεποηοηεκ πιποητεκ

εποχή τη Αναγέννησης είναι μια μετάβαση από τον πολιτισμό του Μεσαίωνα στον πολιτισμό της σύγχποχη. Οι ριζικές κοινωνικοοικονομικές μεταμορφώσεις εκείνης της εποχής συνοδεύτηκαν από νέες ανακαλύψεις στην επι.

πιο διάσημος επιστήμονας αυτής της εποχής Λεονάρντο Ντα Βίντσι (1452-1519) συνέβαλε κάποια στην ανοπτυξ.

Μελέτησε το πέταγμα των πτηνών, περιέγραψε πολλά φυτά, τους τρόπους σύνδεσης των οστών στις αρθρώσεις, τη δραστηριότητα της καρδιάς και οπτική λειτουργίαμάτια, την ομοιότητα των οστών ανθρώπων και ζώων.

Στο δεύτερο μισό του 15ου αι. η γνώση των φυσικών επιστημών αρχίζει να αναπτύσσεται γρήγορα. ?? Η ταχεία συσσώρευση επιστημονικής γνώσης για τους ζωντανούς οργανισμούς οδήγησε στη διαίρεση βιολοξειειειειειεεστεσιεσιεστεστεστεστη στηστησι στησιστηστηστησιστησι.

Στους XVI-XVII αιώνες. η βοτανική και η ζωολογία άρχισαν να αναπτύσσονται γρήγορα.

εφεύρεση του μικροσκοπίου (αρχές 17ου αιώνα) κατέστησε δυνατή τη μελέτη της μικροσκοπικής δομής τωώυτών κατστησε δυνατή τη Ανακαλύφθηκαν μικροσκοπικά μικροί ζωντανοί οργανισμοί, βακτήρια και πρωτόζωα, αόρατα με γυμνό μάτι.

Συνέβαλε πολύ στην ανάπτυξη της βιολογίας Karl Linnaeus, ο οποίος πρότεινε ένα σύστημα ταξινόμησης γκια ταξινόμησης γκια.

Καρλ Μαξίμοβιτς Μπάερ (1792-1876) στα έργα του διατύπωσε τις κύριες διατάξεις της θεωρίας των ομόλογων οργάνων και του νόμου της εμβρυϊκής ομοιότητας, που έθεσε επιστημονικά θεμέλιαεμβρυολογία.

λαύδιος Γαληνός (περ. 130 — περ. 200)

Карл Линней (1707-1778)

Το 1808, στο έργο «Φιλοσοφία της Ζωολογίας» Ζαν Μπατίστ Λαμάρκ έθεσε το ερώτημα των αιτιών και των μηχανισμών των εξελικτικών μετασχηματισμών και σκιαγράφησε την πρώτη θεωρία της εξέλιξης στο χρόνο.

Ένας τεράστιος ρόλος στην ανάπτυξη της βιολογίας έπαιξε η κυτταρική θεωρία, η οποία επιβεβαίωσε επιστημονικά την ενότητα του ζωντανού κόσμου και χρησίμευσε ως μία από τις προϋποθέσεις για την εμφάνιση της θεωρίας της εξέλιξης Κάρολος Δαρβίνος. ι συγγραφείς της κυτταρικής θεωρίας θεωρούνται ζωολόγοι Теодора Шванн (1818–1882) και βοτανική Маттиас Якоб Шлейден (180.

Με βάση πολυάριθμες παρατηρήσεις, ο Κάρολος Δαρβίνος δημοσίευσε το 1859 το κύριο έργο του «О происхождении видов путем естественного отбора или сохранение благоприятных пород в борьбе за жизнь», στο οποίο διατύπωσε τις κύριες διατάξεις της θεωρίας της εξέλιξης, που πρότεινε μηχανισμοί εξέλιξης και τρόποι εξελικτικών μετασχηματισμών των οργανισμών.

Τον XIX αιώνα. χάρη στα έργα Λουί Παστέρ (1822–1895), μπερτ Κοχ (1843–1910), Илья Ильич Мечников ημικροβιολογαδιακορητηαδικροητητη

αιώνας ξεκίνησε με την εκ νέου ανακάλυψη των νόμων Γκρέγκορ Μέντελ, που σήμανε τηυναρχή τη αντητην αρχή της ανάτπτητην αρχή της ανάτπτητην αρχή της ανάτπτητην αρχή της ανάτη

Στη δεκαετία του 40–50 του ΧΧ αιώνα. στη βιολογία, οι ιδέες και οι μέθοδοι της φυσικής, της χημείας, των μαθηματικών, της κυβερνητικής και άλλων επιστημών άρχισαν να χρησιμοποιούνται ευρέως και οι μικροοργανισμοί χρησιμοποιήθηκαν ως αντικείμενα έρευνας.Ως αποτέλεσμα, η βιοφυσική, η βιοχημεία, η μοριακή βιολογία, η ακτινοβιολογία, η βιονική και άλλες προέκυψαν και άρχισαν να αναπτύσσονται γρήγορα ως ανεξάρτητες επιστήμες.Η έρευνα στο διάστημα συνέβαλε στη γέννηση και την ανάπτυξη της διαστημικής βιολογίας.

Жан Батист Ламарк (1774-1829)

Илья Ильич Мечников (1845-1916)

Τον ΧΧ αιώνα. εμφανίστηκε κατεύθυνση της εφαρμοσμένης έρευνας — βιοτεχνολογία. Υτή η κατεύθυνση αναμφίβολα θα αναπτυχθεί ραγδαία τον 21ο αιώνα.Θα μάθετε περισσότερα για αυτήν την κατεύθυνση στην ανάπτυξη της βιολογίας όταν μελετήσετε το κεφάλαιο «Βασικές αρχές της αναπαραγωγής και της βιοτεχνολογίας».

πί του παρόντος, η βιολογική γνώση χρησιμοποιείται σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δαραεαεαεαεαεαεαβαεαρκιαρκρκι, σναγαναριορκιναι.

Είναι εξαιρετικά σημαντικά ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ … Τελικά αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι η λεπτή ισορροπία που υπάρχει στον μικρό μας πλανήτη είναι εύκολο να καταστραφεί.Η ανθρωπότητα βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα τρομακτικό καθήκον — τη διατήρηση της βιόσφαιρας προκειμένου να διατηρηθούν οι συνθήκες για την ύπαρξη και την ανάπτυξη του πολιτισμού. Είναι αδύνατο να λυθεί χωρίς βιολογικές γνώσεις και ειδική έρευνα. Τσι, επί του παρόντος, ηβιολογία έχει γίνει μια πραγματική παραγωγική δύναμη και μια ορθολογαποηγησησσησσησησπσσησησπσσησπσποησησπσητσησησσησσησπσητσησπσητσησησπσπσητσησ

Γκρέγκορ Μέντελ (1822–1884)

Κλασική βιολογία.Εξελικτική βιολογία. Φυσική και χημική βιολογία.

1. οιες κατευθύνσεις στην ανάπτυξη της βιολογίας μπορείτε να ξεχωρίσετε;

2. Ποιοι μεγάλοι επιστήμονες της αρχαιότητας συνέβαλαν σημαντικά στην ανάπτυξη της βιολογικής γνώσης;

3. Γιατί στο Μεσαίωνα ήταν δυνατό να μιλάμε για τη βιολογία ως επιστήμη μόνο υπό ρους;

4. Γιατί η σγχρονη βιολογία θεωρείται πολύπλοκη επιστήμη;

5. οιος είναι ο ρόλος της βιολογίας στη σύγχρονη κοινωνία;

ροετοιμάστε ένα μήνυμα για ένα από τα ακόλουθα θέματα:

1.Ο ρόλος της βιολογίας στη σύγχρονη κοινωνία.

2. ρόλος της βιολογίας στη διαστημική έρευνα.

3. ρόλος τη βιολογικής έρευνας στη σύγχρονη ιατρική.

4. ρόλος των εξαιρετικών βιολόγων — συμπατριωτών μας στην ανάπτυξη της παγκόσμιας βιολογίας.

Το πόσο έχουν αλλάξει οι απόψεις των επιστημόνων για την ποικιλομορφία των έμβιων όντων μπορεί να αποδειχθεί από το παράδειγμα της διαίρεσης των ζωντανών οργανισμών σε βασίλεια.

σω στη δεκαετία του ’40 του ΧΧ αιώνα, λοι οι ζωντανοί οργανισμοί χωρίστηκαν σε δύο βασίλεια: ταιυτά κώ κώ κώ κ κ.Στο φυτικό βασίλειο περιλαμβάνονταν επίσης βακτήρια και μύκητες. Αργότερα, μια πιο λεπτομερής μελέτη των οργανισμών οδήγησε στην αναγνώριση τεσσάρων βασιλείων, α, καταεαρκατα, Αυτό το σύστημα δίνεται στη σχολική βιολογία.

Το 1959, προτάθηκε να χωριστεί ο κόσμος των ζωντανών οργανισμών σε πέντε βασίλεια: ροκντε βασίλεια: ροκυζαιααι, Φροκαρυώώτες, ροκαυιαι, Φρτες,

υτό το σύστημα αναφέρεται συχνά στη βιολογική (ιδιαίτερα μεταφρασμένη) βιβλιογραφία.

λλα συστήματα έχουν αναπτυχθεί και συνεχίζουν να αναπτύσσονται, συμπεριλαμβανομένων 20 номеров. Για παράδειγμα, προτείνεται να διακρίνουμε τρία υπερβασίλεια: Προκαρυώτες, ρχαία (Αρχαυυία) καρι. Κάθε βασίλειο περιλαμβάνει πολλά βασίλεια.

§ 2. θοδοι έρευνας στη βιολογία

1. Σε τι διαφέρει η επιστήμη από τη θρησκεία και την τέχνη;

2. οιος είναι ο κύριος στόχος της επιστήμης;

3.Ποιες ερευνητικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται στη βιολογία γνωρίζετε;

επιστήμη ως σφαίρα ανθρώπινης δραστηριότητας. » Για την επιστημονική γνώση, είναι απαραίτητο να επιλεγούν ορισμένα αντικείμενα έρευνας, προβλματοηλοι. Κάθε επιστήμη έχει τις δικές της μεθόδους έρευνας. ?? ?? ??Το κύριο καθήκον της επιστήμης είναι να οικοδομήσει ένα σύστημα αξιόπιστης γνώσης που βασίζεται σε γεγονότα και γενικεύσεις που μπορούν να επιβεβαιωθούν ή να διαψευσθούν. Η επιστημονική γνώση αμφισβητείται συνεχώς και γίνεται αποδεκτή μόνο με επαρκή στοιχεία. πιστημονικό γεγονός (Ελληνικά factum — έγινε) είναι μόνο ένα που μπορεί να αναπαραχθεί και να επιβεβαιωθεί.

πιστημονική μέθοδος (Ελληνική μέθοδος — ο τρόπος της έρευνας) είναι ένα σύνολο τεχνικών και λειτουργιών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή ενός συστήματος επιστημονικής γνώσης.

λόκληρη η ιστορία της ανάπτυξης της βιολογίας δείχνει ξεκάθαρα κτι καθορίστηκε από την ανεπωέηκε απ την ανεπωένενενενενενανενενενενεν κανεμανενενενενεν κανεμανενενενενατιμνενανεμνενενενενενενεμνενενενερνεμνεμνενερσπνεμνεμνενενενενεν. Οι κύριες μέθοδοι έρευνας που χρησιμοποιούνται στις βιολογικές επιστήμες είναι περιγραφικαι περιγραφικαι περιγραφικαιαιαρκικιαιαρικιαιαρικιαιαρικιαιαρικιαιαρικιαιαρικιαιαρικιαιαρικιαιαρικιαιαρικιαιαρικιαια, κρικι,

εριγραφική μέθοδος. ρησιμοποιήθηκε ευρέως από επιστήμονες της αρχαιότητας, οι οποίοι ασχολούνταν με τη συλλογυτανμε τη συλογυπραγύορικοικογαγορικοκικοικορικορικ Βασίζεται στην παρατήρηση.Σχεδόν μέχρι τον 18ο αιώνα. Ι βιολόγοι ασχολήθηκαν κυρίως με την περιγραφή των ζώων και των φυτών, έκαυναν προσπάάθειες γιαυναν προσπηληληγιαυναν προσπηληειες γιαμτηνεοσποτοτοτοτογιαμτηνεοροτοτοτοτογιαμτηνεοροτοτοτοτογιαμνεσποροτοτοτοτογιαμτηνεοροτοτοτοτογιαμνεσποροτοτοτοτο Μως η περιγραφική μέθοδος δεν έχει χάσει τη σημασία της σήμερα. Για παράδειγμα, χρησιμοποιείται κατά την ανακάλυψη νέων ειδών ή τη μελέτη κυττάρων χρησιμοευεαγρον σύρησιμοποιώνρον σύ

Συγκριτική μέθοδος. Κατέστησε δυνατό να εντοπιστούν οι ομοιότητες και οι διαφορές μεταξύ των οργανισμών και των μερών τους και άρχισε να χρησιμοποιείται τον 17ο αιώνα.Η χρήση της συγκριτικής μεθόδου κατέστησε δυνατή τη λήψη των απαραίτητων δεδομένων για τη συστηματοποίησηυι ντφ. Τον XIX αιώνα. χρησιμοποιήθηκε στην ανάπτυξη της κυτταρικής θεωρίας και στην τεκμηρίωση της θεωρίας της εξέλιξης, καθώς και στην αναδιάρθρωση μιας σειράς βιολογικών επιστημών που βασίζονται σε αυτή τη θεωρία. Στις μέρες μας η συγκριτική μέθοδος χρησιμοποιείται ευρέως και σε διάφορες βιολογικές επιστήμες. Ωστόσο, αν είναι μόνο περιγραφικό και συγκριτικές μεθόδους, τότε θα είχε παραμείνει στο πλαίσιοηωτισημης διαπιστη

Ιστορική μέθοδος. υτή η μέθοδος βοηθά στην κατανόηση των ληφθέντων γεγονότων, στη σύγκριση με προηγούμενα γνωστά αποτελέσ. Ρησιμοποιήθηκε ευρέως στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. χάρη στα έργα του Χ. Δαρβίνου, ο οποίος με τη βοήθειά του τεκμηρίωσε επιστημονικά τις κανονικότητες εμφάνισης και ανάπτυξης των οργανισμών, τη διαμόρφωση των δομών και των λειτουργιών τους στο χρόνο και στο χώρο. Η χρήση της ιστορικής μεθόδου κατέστησε δυνατό τον μετασχηματισμό της βιολογίας από περιγραφική επιστήμη σε επιστήμη που εξηγεί πώς προέκυψαν διαφορετικά ζωντανά συστήματα και πώς λειτουργούν.

ειραματική μέθοδος. Η χρήση της πειραματικής μεθόδου στη βιολογία συνδέεται με το όνομα Ουίλιαμ Χάρβεϊ, ο οποίος το χρησιμοποίησε στις μελέτες του στη μελέτη της κυκλοφορίας του αίματος. Αλλά άρχισε να χρησιμοποιείται ευρέως στη βιολογία μόνο με αρχές XIXεν., Κυρίως κατά τη μελέτη φυσιολογικές διεργασίες … Η πειραματική μέθοδος σας επιτρέπει να μελετήσετε ένα συγκεκριμένο φαινόμενο της ζωής με τη βοήθεια της εμπειρίας.

Στην έγκριση της πειραματικής μεθόδου στη βιολογία συνέβαλε πολύ ο G.Мендель, ο οποίος μελετώντας την κληρονομικότητα και τη μεταβλητότητα των οργανισμών, για πρώτη φορά χρησιμοποίησε το πείραμα όχι μόνο για να συγκεντρώσει δεδομένα για τα υπό μελέτη φαινόμενα, αλλά και για να δοκιμάσει την υπόθεση που διατυπώθηκε με βάση τα αποτελέσματα που προέκυψαν. Το έργο του Г. Мендель χει γίνει ένα κλασικό παράδειγμα της μεθοδολογίας της πειραματικής επιστήμης.

Уильям Харви (1578–1657)

Τον ΧΧ αιώνα. η πειραματική μέθοδος έγινε η κορυφαία στη βιολογία.Αυτό κατέστη δυνατό λόγω της εμφάνισης νέων συσκευών για βιολογική έρευνα (ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, τομογράφος κ.λπ.) και τη χρήση μεθόδων φυσικής και χημείας στη βιολογία.

Επί του παρόντος, σε βιολογικά πειράματα, χρησιμοποιείται ευρέως διαφορετικά είδημικροσκοπία, συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτρονικής μικροσκοπίας Ме την τεχνική взрослых Оффлайн секс υπερλεπτών τομών, βιοχημικών μεθόδων, διαφόρων μεθόδων καλλιέργειας эротические ενδοβιολογικής παρατήρησης καλλιεργειών κυττάρων, ιστών эротические οργάνων, μέθοδος επισημασμένων ατόμων, δομική ανάλυση ακτίνων X, υπερφυγοκέντρηση, χρωματογραφία κ.λπ. στη βιολογία, χει αναπτυχθεί μια ολόκληρη κατεύθυνση — η δημιουργία των πιο πρόσφατωη οργάυνων καάν μναν.

βιολογική ρευνα χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο πρίπλασμα, που θεωρείται υρηλοτ. Ετσι είναι ενεργή εργασίασχετικά με τη μοντελοποίηση των πιο σημαντικών βιολογικών διεργασιών, τις κύριες κατευθύνσεις της εξέλιξης, την ανάπτυξη των οικοσυστημάτων ή ακόμα και ολόκληρης της βιόσφαιρας (για παράδειγμα, στην περίπτωση παγκόσμιων κλιματικών ή ανθρωπογενών αλλαγών).

Η πειραματική μέθοδος, σε συνδυασμό με τη συστημική-δομική προσέγγιση, μεταμόρφωσε ριζικά τη βιολογία, διεύρυνε τις γνωστικές της δυνατότητες και άνοιξε νέους δρόμους για τη χρήση της βιολογικής γνώσης σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας.

πιστημονικό γεγονός. Επιστημονική μέθοδος. Θοδοι έρευνας: περιγραφική, συγκριτική, ιστορική, πειραματική.

1. Ποιος είναι ο κύριος στόχος και καθήκον τη επιστήμης;

2.Γιατί μπορεί να υποστηριχθεί ότι η ανάπτυξη της βιολογίας καθορίστηκε από την ανάπτυξη καιτυημν εφαέδονγ καιτυημν εφαέδονγ

3. σο σημαντικές ήταν οι περιγραφικές και οι συγκριτικές μέθοδοι για την ανάπτυξη της βιολογίας;

4. οια είναι η ουσία της ιστορικής μεθόδου;

5. Γιατί η πειραματική μέθοδος είναι πιο διαδεδομένη στον 20ο αιώνα;

ροτείνετε ερευνητικές μεθόδους που θα εφαρμόσετε όταν μελετάτε τις ανθρωπογενεεπις ανθρωπογενείςεπις ανθρωπογενεεπις ανθρωπογενείςεπι ανθρωπογενε επιπαι και (σκτμισποει.λπ.).

ροτείνετε μερικές από τις επιλογές σας για την ανάπτυξη της βιολογίας τον XXI αιώνα.

Ποιες ασθένειες, κατά τη γνώμη σας, θα νικηθούν από την ανθρωπότητα χρησιμοποιώντας τις μεθόδους της μοριακής βιολογίας, της ανοσολογίας, της γενετικής κατά πρώτο λόγο.

επιστημονική έρευνα, κατά κανόνα, αποτελείται από πολλά στάδια (Εικ. 1). Με βάση τη συλλογή γεγονότων διατυπώνεται το πρόβλημα. Για να το λύσω, υποθέσεις (Ελληνική υπόθεση — μια υπόθεση).Θε υπόθεση ελέγχεται πειραματικά κατά την απόκτηση νέων γεγονότων. Εάν τα δεδομένα που προέκυψαν έρχονται σε αντίθεση με την υπόθεση, τότε απορρίπτεται. Ν μια υπόθεση συμφωνεί με τα γεγονότα και επιτρέπει να γίνουν σωστές προβλέψεις, τότε μπορεί να γίνει 900ί34 να γίνει 900ί34 να γνει (Ελληνική θεωρία — έρευνα). Ωστόσο, ακόμη και μια σωστή θεωρία μπορεί να αναθεωρηθεί και να τελειοποιηθεί καθώς συσσωρεύονται νέανεδ. Η θεωρία της εξέλιξης είναι ένα καλό παράδειγμα.

Предварительный просмотр номера по запросу.το ανονισμοί και οι νόμοι.

πάρχουν εξαιρέσεις στους κανόνες, αλλά οι νόμοι ισχύουν πάντα. Για παράδειγμα, ο νόμος της διατήρησης της ενέργειας ισχύει τόσο για τη ζωντανή όσο και για την άψυχη φύση.

Ρύζι. 1. α κύρια στάδια της επιστημονικής έρευνας

§ 3. ουσία της ζωής και οι ιδιότητες της ζωής

1. ι είναι η ζωή;

2. οια θεωρείται ηδομική και λειτουργική μονάδα του ζωντανού;

3.Ποιες ιδιότητες των ζωντανών όντων γνωρίζετε;

ουσία της ζωής. Γνωρίζετε ήδη ότι η βιολογία είναι η επιστήμη της ζωής. Τι είναι όμως η ζωή;

Ο κλασικός ορισμός του Γερμανού φιλοσόφου Φρίντριχ Ένγκελς: «Η ζωή είναι ένας τρόπος ύπαρξης πρωτεϊνικών σωμάτων, το βασικό σημείο του οποίου είναι ένας σταθερός μεταβολισμός με την περιβάλλουσα εξωτερική φύση και με τη διακοπή αυτού του μεταβολισμού σταματά και η ζωή, που οδηγεί στην αποσύνθεση τη πρωτεΐνης »- αντικατοπτρίζει το επίπεδο της βιολογικής γνώσης του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα

Τον ΧΧ αιώνα.έχουν γίνει πολυάριθμες προσπάθειες για τον ορισμό της ζωής, αντανακλώντας την πολύπλευρη φύσιίαυακςδιε.

λοι οι ορισμοί περιείχαν τα ακόλουθα αξιώματα που αντικατοπτρίζουν την ουσία της ζωής:

— η ζωή είναι μια ειδική μορφή κίνησης της ύλης.

— ζωή είναι ο μεταβολισμός και η ενέργεια στο σώμα.

— ζωή είναι ζωτική δραστηριότητα στο σώμα.

— ζωή είναι η αυτοαναπαραγωγή των οργανισμών, οποία εξασφαλίζεται με τη μεταφορά γενετικν απλώνοφ.

ζωή είναι μια μορφή κίνησης της ύλης υψηλότερη από τις φυσικές και χημικές μορφές της ύπαρξής της.

Με τη γενικότερη έννοια ΖΩΗ μπορεί να οριστεί ως ενεργητική συντήρηση και αυτο-αναπαραγωγή συγκεκριμένων δομών που αποτελούνται από βιοπολυμερή — πρωτεΐνες και νουκλεϊκά οξέα, συνοδευόμενη από τη δαπάνη της ενέργειας που λαμβάνεται από το εξωτερικό.

τε τα νουκλεϊκά οξέα ούτε οι πρωτεΐνες μεμονωμένα είναι το υπόστρωμα της ζωής.Γίνονται υπόστρωμα ζωής μόνο όταν βρίσκονται και λειτουργούν στα κύτταρα. Έξω από τα κύτταρα, αυτές είναι χημικές ενώσεις.

Σύμφωνα με τον Ρώσο βιολόγο В. М. Волькенштейн, «τα ζωντανά σώματα που υπάρχουν στη Γη είναι ανοιχτά αυτορυθμιζόμενα και αυτοαναπαραγόμενα συστήματα κατασκευασμένα από βιοπολυμερή — πρωτεΐνες και νουκλεϊκά οξέα».

Ιδιότητες των ζωντανών. Μια σειρά από κοινές ιδιότητες είναι χαρακτηριστικές των ζωντανών όντων. Ας τους απαριθμήσουμε.

1. νότητα χημική σύνθεση. Τα έμβια όντα σχηματίζονται από τα ίδια χημικά στοιχεία, ως άψυχα αντικείμενα, αλλά στα έμβια όντα το 90% της μάζας πέφτει σε τέσσερα στοιχεία: C, O, N, H, τα οποία συμμετέχουν στο σχηματισμό πολύπλοκων οργανικών μορίων, όπως πρωτεΐνες, νουκλεϊκά οξέα, υδατάνθρακες, λιπίδια.

2. ενότητα της δομικής οργάνωσης. ο κύτταρο είναι μια ενιαία δομική και λειτουργική μονάδα, καθώς και μονάδα ανάπτυξης για όλουζ σχεοντοτοτοτοτοντοσΟι ιοί αποτελούν εξαίρεση, αλλά οι ιδιότητές τους ως ζωντανοί εκδηλώνονται μόνο όταν βρίσκονται σε ένα κύ. Δεν υπάρχει ζωή έξω από το κελί.

3. Ειλικρίνεια. Όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί είναι ανοιχτά συστήματα, δηλ. συστήματα που είναι σταθερά μόνο υπό την προϋπόθεση της συνεχούς παροχής ενέργειας και ύλης από το περινι.

4. εταβολισμός και ενέργεια. λοι οι ζωντανοί οργανισμοί είναι ικανοί να μεταβολίζονται με το περιβάλλον.Ο μεταβολισμός πραγματοποιείται ως αποτέλεσμα δύο αλληλένδετων διαδικασιών: της σύνθεσης οργανική ύληστο σώμα (λόγω εξωτερικών πηγών ενέργειας — φωτός και τροφή) και η διαδικασία αποσύνθεσης πολύπλοκων οργανικών ουσιών με την απελευθέρωση ενέργειας, η οποία στη συνέχεια καταναλώνεται από τον οργανισμό.

μεταβολισμός διασφαλίζει τη σταθερότητα της χημικής σύνθεσης σε συνεχώς μεταβαλλόμενες περιβυςςοντικές.

5. υτοαναπαραγωγή ( αναπαραγωγή ).Η ικανότητα αναπαραγωγής είναι η πιο σημαντική ιδιότητα όλων των ζωντανών οργανισμών. Βασίζεται σε πληροφορίες σχετικά με τη δομή και τις λειτουργίες οποιουδήποτε ζωντανού οργανισμού, που είναι ενσωματωμένες νουκλεϊκά οξέακαι παρέχοντας την ιδιαιτερότητα της δομής και της ζωής των ζωντανών.

6. Αυτορρύθμιση. θε ζωντανός οργανισμός εκτίθεται σε συνεχώς μεταβαλλόμενες περιβαλλοντικές συνθήκες. Ταυτόχρονα, ορισμένες συνθήκες είναι απαραίτητες για την πορεία των ζωτικών διεργασιών στα κύτταρα.Λόγω των μηχανισμών αυτορρύθμισης, διατηρείται σχετική σταθερότητα εσωτερικό περιβάλλονοργανισμός, δηλαδή διατηρείται η σταθερότητα της χημικής σύστασης και η ένταση της πορείας των φυσιολογικών διεργασιών (με άλλα λόγια, διατηρείται η ομοιόσταση: από το ελληνικό ομοίος — το ίδιο και στάση — η κατάσταση).

7. Ανάπτυξη και ανάπτυξη. Στη διαδικασία της ατομικής ανάπτυξης (οντογένεση), οι επιμέρους ιδιότητες του οργανισμού εκδηλώνονται σταδιακά και με συνέπεια και πραγματοποιείται η ανάπτυξή του.Επιπλέον, λα τα ζωντανά συστήματα εξελίσσονται — αλλάζουν στην πορεία της ιστορικής ανάπτυξης (φυλογένενε).

8. Ευερέθιστο. Добавить в корзину

9. ληρονομικότητα και μεταβλητότητα. συνέχεια των γενεών διασφαλίζεται από την κληρονομικότητα. Ο

ρισμένες από τις ιδιότητες που αναφέρονται παραπάνω μπορεί να είναι εγγενείς στην άψυχη φύση. Για παράδειγμα, οι κρύσταλλοι σε ένα κορεσμένο διάλυμα αλατιού μπορούν να «αναπτυχθούν». Ωστόσο, αυτή η ανάπτυξη δεν έχει εκείνες τις ποιοτικές και ποσοτικές παραμέτρους που είναι εγυεμνείς στηνξνάναντην αντν αντην αν.

.

ατά συνέπεια, λες οι παραπάνω ιδιότητες σε τους το αδρανές χαρακτηριστικό μόνο για ζωνταγονούς οσμντανούς οσμντανούς.

ОмΗ. Ανοικτό σύστημα.

1. Γιατί είναι πολύ δύσκολο ορίσουμε την έννοια της «ζωής»;

2. οια είναι η διαφορά μεταξύ της χημικής οργάνωσης των ζωντανών οργανισμών και τωη αντικειμένων φύυχςνων φσυςνων;

3. Γιατί οι ζωντανοί οργανισμοί ονομάζονται ανοιχτά συστήματα;

4. οια είναι η θεμελιώδης διαφορά μεταξύ των μεταβολικών διεργασιών στους ζωντανούς οργανισμούς καάσμούς καάσμούς καάσμούς καάσμούς φνιστη;

5.Ποιος είναι ο ρόλος της μεταβλητότητας και της κληρονομικότητας στην ανάπτυξη της ζωής στον πλανήτη μας;

Συγκρίνετε την ουσία των διαδικασιών ανάπτυξης, αναπαραγωγής και μεταβολισμού στην ψυαζανσιονοτο

Δώστε παραδείγματα ιδιοτήτων που είναι χαρακτηριστικές ενός ζωντανού οργανισμού που μποεανισμού που μποροενανανανανατροναχανανανατροναχαναναναχαναναχαναναχαναναναναχαμθαναεαάναναναναχαναναναναιαναναια

ργανισμός (Λατ. Organo — τακτοποιώ) είναι ένα άτομο, να άτομο (λατ.Individualus — αδιαίρετο), που αλληλεπιδρά ανεξάρτητα με το περιβάλλον του. Ο ρος «οργανισμός» είναι εύκολο να κατανοηθεί, αλλά σχεδόν αδύνατο να οριστεί με σαφήνεια. Νας οργανισμός μπορεί να αποτελείται από ένα κύτταρο και μπορεί να είναι πολυκύτταρος. Διαφορετικοί αποικιακοί οργανισμοί μπορεί να αποτελούνται από ομοιογενείς οργανισμούς, για παράδειγμα, το Вольвокса, ή μπορεί να είναι ένα σύμπλεγμα πολύ διαφοροποιημένων ατόμων που αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο, για παράδειγμα, το πορτογαλικό σκάφος είναι ένα αποικιακό ομογενές ζώο.Μερικές φορές ακόμη και άτομα που χωρίζονται μεταξύ τους σχηματίζουν ομάδες που διαφέρουν σε ορισμένες ατομικές ιδιότητες: για παράδειγμα, στις μέλισσες, όπως και σε άλλα κοινωνικά έντομα, μια οικογένεια έχει πολλές ιδιότητες ενός οργανισμού.

ο τετράδιο είναι ένα παράρτημα στο σχολικό βιβλίο των А.А. Каменский, Е.А. Крисунов, В.В. Пасечник «ιολογία. Το σημειωματάριο περιέχει διάφορες αναπαραγωγικές και δημιουργικές ερωτήσεις και εργασίες, συμπεριλαμβανομένης της φόρμας εργαστηριακές εργασίες, γνωστικές εργασίες, πίνακες, διαγράμματα και σχήματα.Ι εργασίες στο τετράδιο αντιστοιχούν στο περιεχόμενο των ενοτήτων του σχολικού βιβλίου και προρζονταηγηορίζατρονατηγηορίζατροναγηγορίζονταιηγορίζατανταιηγορίζονταιηγτξατξατατατγ εεγτξατατγεγτξαταγτξατατεγτξατατατγγτξατξατατγ Η εργασία με να σημειωματάριο θα βοηθήσει τους μαθητές γυμνασίου νααφομοιώσουν καλύτερα την ύλλητου σοβιηλητου σοβλιην. Ο σημειωματάριο περιλαμβάνει δοκιμαστικές εργασίεςπου θα βοηθήσει τους μαυεητές να προετοιμαστούνεξατιετξαπινεπιατηετοιμαστούνεξατινεπιτητηχμαστούνεξατινεπιτηετοιμαστούνεπιατετηετη

Παραδείγματα.
απουσία μικρών γομφίων στον άνθρωπο κληρονομείται ως κυρίαρχο αυτοσωματικό χαρακτηριστικό.Προσδιορίστε τους πιθανούς γονότυπους και φαινότυπους γονέων και απογόνων, εάν ο ένας από τους συζύγους έχει μικρούς γομφίους, ενώ ο άλλος δεν τους έχει και είναι ετερόζυγος για αυτό το χαρακτηριστικό. Οια είναι η πιθανότητα να αποκτήσετε παιδιά με αυτή την ανωμαλία;

αθιερώστε μια ακολουθία διαδικασιών που προκαλούν αλλαγές στο οικοσύστημα.
Α) μείωση των πόρων που απαιτούνται για την ύπαρξη του αρχικού είδους
Β) αποικισμός του οικοτόπου από άτομα άλλων ειδών
Β) μείωση του αριθμού των μητρικών ειδών
Δ) αλλαγή του οικοτόπου ως αποτέλεσμα περιβαλλοντικών παραγόντων
Ε) ο σχηματισμός ενός νέου οικοσυστήματος

Περιεχόμενο Πώς να εργαστείτε με το τετράδιο ασκήσεων 3
Συστάσεις για τη χρήση του πληροφοριακού υλικού του σχολικού βιβλίου και διαλέξεις του εκπαιδευτικού για την ολοκλήρωση εργασιών στο τετράδιο εργασιών 4
Ενότητα 1.Η ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΩΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗ. ΔΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΓΝΩΣΗΣ 9
Θέμα 1.1. Ια σύντομη ιστορία της ανάπτυξης της βιολογίας. Μέθοδοι έρευνας στη βιολογία 9
Σύντομη Ιστορία της Ανάπτυξης της Βιολαγίας 9
Μέθοδοι έρευνας στηί β 11λ23. Η ουσία της ζωής και οι ιδιότητες των ζωντανών όντων. Τα οργανωτικά επίπεδα ζωντανής σημασίας. Βιολογικά συστήματα 14
Η ουσία της ζωής και οι ιδιότητες των ζωντανών όντων 14
Οργανωτικά επίπεδα ζωντανής ύλης 15
Ενότητα 2.ΚΥΤΤΑΡΟ 17
μα 2.1. Κυτταρολογικές μέθοδοι. Θεωρία κυττάρων 17
Κυτταρολογικές μέθοδοι. Εωρία κυττάρων 17
μα 2.2. Ημική σύνθεση κυττάρων 20
αρακτηριστικά της χημικής σύνθεσης του κυττάρου 20
νόργανες ουσίες. Ο ρόλος του νερού και του ορυκτού
ουσίες στη ζωή του κυττάρου 21
Οργανική ύλη. Ο ρόλος των υδατανθράκων, των λιπιδίων και των πρωτεϊνών σε
ζωτική δραστηριότητα του κυττάρου 23
Νουκλεϊκά οξέα, АТФ και άλλα οργανικά
κυψέλη διακλάδωσης 24
Θέμα 2.3. Δομή κυττάρων 28
Κυτταρική δομή. Τα κύρια μέρη και οργανίδια του κυττάρου,
τη δομή και τη λειτουργία τους 28
υκαρυωτικά και προκρρκκτωι προκρκρκκ.
δομή και η λειτουργία των χρωμοσωμάτων 32
Ομοιότητες και διαφορές στη δομή των ζωικών κυτττάρω,
φ Ραγματοποίηση κληρονομικών πληροφοριών στο κελί 38
ραγματοποηση κληρονομικών κληρονομικών κληρονομικών πληροφοριών σίτο κ23 κ23. Οί 40
οί 40
νότητα 3.ΓΑΝΙΣΜΟΣ 44
μα 3.1. Το σώμα είναι ένα ενιαίο σύνολο. Ποικιλομορφία οργανισμών 44
Το σώμα είναι ένα ενιαίο σύνολο. Οικιλομορφία οργανισμών 44
μα 3.2. Μεταβολισμός και μετατροπή ενέργειας — ιδιότητα των ζωντανών οργανισμών 46
Μεταβολισμός και ενεργειακή μετατροπή — ιδιότητα
ζωντανοί οργανισμοί 46
Χαρακτηριστικά του μεταβολισμού σε φυτά, ζώα και βακτήρια 47
Θέμα 3.3. Αναπαραγωγή 49
Η αναπαραγωγή είναι ιδιότητα των οργανισμών.Υτταρική διαίρεση
ως βάση για την ανάπτυξη, την ανάπτυξη και την αναπαραγωγή των οργανισμώνααγακουΑαγαγαπξαρικ23 σεπξουΑαγγαλαπξκ23 σεπξοναγ23 900 Номер 53
Предварительный просмотр параметров в пределах 58
Темп. 3.4. Ατομική ανάπτυξηοργανισμός (οντογένεση) 59
Ατομική ανάπτυξη του οργανισμού (οντογένεση)
Λόγοι διακοπής της οντογένεσης 59
Ατομική ανθρώπινη ανάπτυξη.
νθρώπινη αναπαραγωγική υγεία 63
μα 3.5. Ληρονομικότητα και μεταβλητότητα 65
Η κληρονομικότητα και η μεταβλητότητα είναι οι ιδιότητεςνινι.
γενετική ως επιστήμη 65
ανονισμοί κληρονομιάς.
ονοϋβριδική διέλευση 67
ολλαπλά αλληλόμορφα. Ναλύοντας τον Σταυρό 69
Διυβριδική διέλευση 72
ρωμοσωμική θεωρία της κληρονομικότητας.
Σύγχρονες έννοιες του γονιδίου και του γονιδιώματος 74
ληρονομική και μη κληρονομική και μη κληρονομική και μη κληρονομική και μη κληρονομική και μη κληρονομική και μη κληρονομική, μεταβλητροντκτκτκρκικαρντκτκτκρκικαρνκτκτκτκαρονκτκτκαρκρκτκτκρκικαρνκτκτκτκαρκικαρκρκτκτκ, 75
νθρώπινες κληρονομικές ασθένειες 78
μα 3.6. Γενετική — θεωρητική βάσηεπιλογή. Επιλογή.Βιοτεχνολογία 83
Η γενετική είναι η θεωρητική βάση της αναπαραγωγής.
αναπαραγωγή και οι μέθοδοι της 83
ο δόγμα του N.I. Вавилов για τα κέντρα της διαφορετικότητας
και η προέλευση των καλλιεργούμενων φυτών 85
Η βιοτεχνολογία, τα επιτεύγματά της και οι προοπτικές ανάπτυξης 87
Ενότητα 4. ΤΑΧΥΤΗΤΑ 88
Θέμα 4,1. Ιστορία των εξελικτικών ιδεών 88
Ιστορία των εξελικτικών ιδεών. Η αξία των έργων του К. Линней,
διδασκαλίες του J.B. Lamarck 88
ξελικτικό δόγμα του Καρόλου Δαρβίνου 90
Ο αγώνας για ύπαρξη και οι μορφές του 93
μυσικ τποι Σύγχρονο εξελικτικό δόγμα 96
Το είδος και τα κριτήριά του 96
Πληθυσμός — δομική μονάδαείδος και μονάδα εξέλιξης 98
Οι κινητήριες δυνάμεις της εξέλιξης και η επιρροή τους στη γονιδιακή δεξαμενή του πληθυσμού 99
Αποτελέσματα Εξέλιξης 101
Βιολογική πρόοδος και βιολογική παλινδρόμηση 103
Συνθετική θεωρία της εξέλιξης 106
Εκδρομή «Ποικιλία ειδών.Ποχιακές αλλαγές
στη φύση »(γειτονιά του σχολείου) 108
οικιλία ειδών 108
μα 4.3. Η προέλευση και η ανάπτυξη της ζωής στη Γη 110
Υποθέσεις για την προέλευση της ζωής στη Γη 110
Τα κύρια στάδια της ανάπτυξης της ζωής στη Γη 112
Η επιπλοκή των ζωντανών οργανισμών στη Γη στη διαδικασία της εξέλιξης 113
Θέμα 4.4. Ανθρώπινη προέλευση 115
Η θέση του ανθρώπου στο σύστημα του ζωικού κόσμου 115
Τα κύρια στάδια της ανθρωπογένεσης 117
Κινητήριες δυνάμεις της ανθρωπογένεσης 119
Προέλευση ανθρώπινες φυλές 121
Ενότητα 5.ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ 123
μα 5.1. Περιβαλλοντικοί παράγοντες 123
Η οικολογία ως επιστήμη. Οικότοπος οργανισμών και οι παράγοντες του 123
Οικολογικές θέσεις και τύποι οικολογικών αλληλεπιδράσεων 126
Ανταγωνιστικές αλληλεπιδράσεις 128
Θέμα 5.2. Δομή οικοσυστήματος 129
ικολογικές κοινότητες. Είδη και χωρική δομή των οικοσυστημάτων 129
Διατροφικές συνδέσεις, κύκλος μετατροπής ύλης και ενέργειας στα οικοσυστήματα 132 на
Λόγοι για τη σταθερότητα και την αλλαγή των οικοσυστημάτων 136
Εκδρομή «Φυσικά και τεχνητά οικοσυστήματα» (γειτονιά του σχολείου) 138
Θέμα 5.3. ιόσφαιρα — αγκόσμιο Οικοσύστημα 139
Η βιόσφαιρα είναι ένα παγκόσμιο οικοσύστημα.
Το δόγμα του В.И. Вернадский για τη βιόσφαιρα 139
Βιολογική κυκλοφορία. Ξέλιξη της βιόσφαιρας 140
μα 5.4. Ιόσφαιρα και άνθρωπος 142
Συνέπειες της ανθρώπινης δραστηριότητας στο περιβάλλον.
Κανόνες συμπεριφοράς στο φυσικό περιβάλλον 142
Παγκόσμια περιβαλλοντικά προβλήματα τρόποι επίλυσής эротические τους 143
Τελική εκπαιδευτική εργασία 147.

ΔΩΡΕΑΝ Λήψη ηλεκτρονικό βιβλίοσε βολική μορφή, παρακολουθήστε και διαβάστε:
— файловкачат.com, γρήγορη και δωρεάν λήψη.

Λήψη PDF
Παρακάτω μπορείτε να αγοράσετε αυτό το βιβλίο στο καλύτερη τιμήμε έκπτωση με παράδοση σε όλη τη Ρωσία.Αγοράστε αυτό το βιβλίο

Κατεβάστε το βιβλίο Βιολογία, τάξη 10-11, Τετράδιο εργασιών, Пасечник В.В., Швецов Г.Г., 2013 — pdf — αρχεία καταθέσεων.

Κατεβάστε το βιβλίο Biology, 10-11 класс, Рабочая тетрадь, Пасечник В.В., Швецов Г.Г., 2013 — pdf — Яндекс.Диск.

Время действия: 11.04.2013, 03:29 UTC

τικέτες: :: :: :::.

Каменский А.А., Крисунов Е.А., Пасечник Б.В.

Βιολογία. Γενική βιολογία 10-11 τάξεις

Телефон:

— εργασίες που στοχεύουν στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων για εργασία με τις πληροφορίες που παρουσιάζονται παρουσιάζονται;

— καθήκοντα που στοχεύουν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων επικοινωνίας.

— εργασίες που στοχεύουν στην ανάπτυξη γενικών δεξιοτήτων και ικανοτήτων σκέψης, ικανότηυυμενενενστοχεουνμενσπωποντητησνσποντητησνσνσποντησνσνσνσνσνσνσνσπρωνσπωρσντητησνσποντησσνσνσνσπρωσνσνσνσνσπνσνσπωσσνσπντη

ισαγωγή

ρχίζετε να μελετάτε το σχολικό μάθημα «Γενική Βιολογία». Αυτή είναι η συμβατική ονομασία ενός τμήματος του σχολικού μαθήματος στη βιολογία, το καθήκον του οποίου είναι να μελετήσει τις γενικές ιδιότητες των ζωντανών όντων, τους νόμους της ύπαρξης και της ανάπτυξής του. Αντικατοπτρίζοντας τη ζωντανή φύση και τον άνθρωπο ως μέρος της, η βιολογία γίνεται ολοένα και πιο σημαντική στην επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο και γίνεται παραγωγική δύναμη. Η βιολογία δημιουργεί μια νέα τεχνολογία — βιολογική, οποία πρέπει να γίνει η βάση μιας νέας βιομηκονικ.Η βιολογική γνώση θα πρέπει να συμβάλλει στη διαμόρφωση βιολογικής σκέψης και οικολογικής κουλτούρας σε κάθε μέλος της κοινωνίας, χωρίς την οποία η περαιτέρω ανάπτυξη του ανθρώπινου πολιτισμού είναι αδύνατη.

§ 1. Σύντομη ιστορία της ανάπτυξης της βιολογίας

1. ιµελετά ηβιολογία;

2. οιες βιολογικές επιστήμες γνωρίζετε;

3. Ποιους βιολογικούς επιστήμονες γνωρίζετε;

ιολογία ως Επιστήμη. Γνωρίζετε καλά ότι η βιολογία είναι η επιστήμη της ζωής. Επί του παρόντος, αντιπροσωπεύει το σύνολο των επιστημών της ζωντανής φύσης. Η βιολογία μελετά όλες τις εκδηλώσεις της ζωής: τη δομή, τις λειτουργίες, την ανάπτυξη και την προέλευση των ζωντανών οργανισμών, τη σχέση τους στις φυσικές κοινότητες με το περιβάλλον και με άλλους ζωντανούς οργανισμούς.

πό τότε που ο νθρωπος άρχισε να συνειδητοποιεί τη διαφορά του από τον κόσμο των ζώων, ρχμισε οτολ.Στην αρχή η ζωή του εξαρτιόταν από αυτό. Οι πρωτόγονοι άνθρωποι έπρεπε να γνωρίζουν ποιοι ζωντανοί οργανισμοί μπορούν να καταναλωθούν, να χρησιμοποιηθούν ως φάρμακα, για την κατασκευή ρούχων και κατοικιών και ποιοι είναι δηλητηριώδεις ή επικίνδυνοι.

ε την ανπτυξη του πολιτισμού, ο άνθρωπος μπόρεσε να αντέξει οικονομικά μια τέτοη πολυτμικά μια τέτοηγηλυτλεια ττοηγηλυτμειασποησποιησποιησπονσποιησπονσποεκεκονσπονσπονστοησιησπονσποενσποενσπονσπονσπονσπονσπονσπονσπονσπονσπον.

Отправить запрос

ρολος Δαρβίνος (1809–1882)

Η σύγχρονη βιολογία είναι μια σύνθετη επιστήμη, η οποία χαρακτηρίζεται από την αλληλοδιείσδυση ιδεών και μεθόδων διαφόρων βιολογικών κλάδων, καθώς και άλλων επιστημών — κυρίως της φυσικής, της χημείας και των μαθηματικών.

ι κύριες κατευθύνσεις ανάπτυξης της σύγχρονης βιολογίας. πί του παρόντος, τρεις τομείς στη βιολογία μπορούν να διακριθούν υπό ρους.

ρώτον, είναι κλασική βιολογία. ντιπροσωπεύεται από φυσιοδίφες επιστήμονες που μελετούν την ποικιλομορφία της ζωντανής φύσης. Αρατηρούν και αναλύουν αντικειμενικά όλα όσα συμβαίνουν στη ζωντανή φύσυη, μελετούν τους ζωαινούς τορογα. Ναι λάθος να πιστεύουμε ότι όλες οι ανακαλύψεις στην κλασική βιολογία έχουν ήδη γίνει. Στο δεύτερο μισό του ΧΧ αιώνα. Όχι μόνο έχουν περιγραφεί πολλά νέα είδη, αλλά έχουν επίσης ανακαλυφθεί μεγάλα ταξινομικά είδη, μέχρι βασίλεια (погонофоры) και ακόμη και πάνω από βασίλεια (Археи, ή Archaea).Υτές οι ανακαλύψεις ανάγκασαν τους επιστήμονες να ρίξουν μια νέα ματιά σε ολόκληρη την ιητορίαν ανάπτυς τηξ. Για τους αληθινούς φυσικούς επιστήμονες, η φση είναι μια αξία από μόνη της. Κάθε γωνιά του πλανήτη μας είναι μοναδική για αυτούς. Γι ‘αυτό είναι πάντα από αυτούς που αισθάνονται έντονα τον κίνδυνο για τη φύση γύρω μας και συηγορούν εποστγς.

δεύτερη κατεύθυνση είναι εξελικτική βιολογία. Τον XIX αιώνα.συγγραφέας της θεωρίας της φυσικής επιλογής Κάρολος Δαρβίνος ξεκίνησε ως ένας συνηθισμένος φυσιοδίφης: συνέλεξε, παρατήρησε, περιέγραψε, ταξίδεψε, αποκαλύπτοντας τα μυστικά της ζωντανής φύσης. Ωστόσο, το κύριο αποτέλεσμα της δουλειάς του, που τον έκανε διάσημο επιστήμονα, ταν η θεωρία πουαικτκτκτκτ.

πί του παρόντος, η μελέτη της εξέλιξης των ζωντανών οργανισμών συνεχίζεται ενεργά. Η σνθεση της γενετικής και της εξελικτικής θεωρίας οδήγησε στη δημιουργία του λεγόμενου συλιτική θεωια τεξα. λλά ακόμα και τώρα υπάρχουν πολλά άλυτα ερωτήματα, τις απαντήσεις των οποίων αναζητούν οι εξελλικτικο.

Δημιουργήθηκε στις αρχές του ΧΧ αιώνα. ο εξαιρετικός βιολόγος μας Αλεξάντερ Ιβάνοβιτς Οπάριν η πρώτη επιστημονική θεωρία γιατηαωηζηωτηζητκρκτενσπορκτηζ. Επί του παρόντος, διεξάγονται ενεργά πειραματικές μελέτες αυτού του προβλήματος και χάρη στη χρήση προηγμένων φυσικοχημικών μεθόδων, έχουν ήδη γίνει σημαντικές ανακαλύψεις και μπορούν να αναμένονται νέα ενδιαφέροντα αποτελέσματα.

Александр Иванович Опарин (1894-1980)

ες ανακαλύψεις κατέστησαν δυνατή τη συμπλήρωση της θεωρίας της ανθρωπογένεσης. Λλά η μετάβαση από τον κόσμο των ζώων στον άνθρωπο εξακολουθεί να παραμένει ένα από τα μεγαλύτεραμοτ.

τρίτη κατεύθυνση — φυσική και χημική βιολογία, εξταση της δομής των ζωντανών αντικειμένων χρησιμοποιώντας σύγχρονες φυσικές και χημικές μεθόδους. Υτός είναι ένας ταχέως αναπτυσσόμενος τομέας της βιολογίας, σημαντικός τόσο θεωρητικά όσο και πρακτικά.Είναι ασφαλές να πούμε ότι νέες ανακαλύψεις μας περιμένουν στη φυσική και χημική βιολογία, οι οποίες θα μας επιτρέψουν να λύσουμε πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα.

νάπτυξη τη βιολογίας ως επιστήμης. σγχρονη βιολογία έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα και συνδέεται με την ανάπτυξη τοη πολιτισμού σρτις χηου πολιτισμού σρτις τοη. Γνωρίζουμε τα ονόματα πολλών εξαιρετικών επιστημόνων που έχουν συμβάλει στην ανάπτυξη της βιολογίας. Ας αναφέρουμε μόνο μερικά από αυτά.

Ιπποκράτης (460 -. Περ 370 π.Χ.) έδωσε την πρώτη σχετικά λεπτομερή περιγραφή της δομής των ανθρώπων και των ζώων, επισήμανε τον ρόλο του περιβάλλοντος και της κληρονομικότητας στην εμφάνιση ασθενειών. Θεωρείται ο ιδρυτής της ιατρικής.

ριστοτέλης (384–322 π.Χ.) χώρισε τον περιβάλλοντα κόσμο σε τέσερα βασίλεια: τον ψυυερααροκοηο. ο κόσμος των φυτών? τον κόσμο των ζώων και τον κόσμο των ανθρώπων. Περιέγραψε πολλά ζώα, έβαλε τα θεμέλια για την ταξινόμηση.Ι τέσσερις βιολογικές πραγματείες που έγραψε περιείχαν σχεδόν όλες τις πληροφορίες γιαταχα ζώα πονεποντε. Τα πλεονεκτήματα του Αριστοτέλη είναι τόσο μεγάλα που θεωρείται ο ιδρυτής της ζωολογίας.

εόφραστος (372–287 π.Χ.) μελέτησε τα φυτά. Εριέγραψε περισσότερα από 500 είδη φυτών, δωσε πληροφορίες για τη δομή και την αναπαραγωγή πολλγν αποπονττ πολλγν αποικοτοτ. Θεωρείται ο ιδρυτής της βοτανικής.

Γκάι Πλίνιος ο Πρεσβύτερος (23-79) συνέλεξε πληροφορίες για ζωντανούς οργανισμούς γνωστούς εκείνη την εποχή και έγραψε 37 τόμους της εγκυκλοπαίδειας Φυσικής Ιστορίας.Χρι σχεδόν τον Μεσαίωνα, αυτή η εγκυκλοπαίδεια ήταν η κύρια πηγή γνώσης για τη φύση.

λαύδιος Γαληνός στην επιστημονική του έρευνα χρησιμοποίησε ευρέως ανατομές θηλαστικών. Ήταν ο πρώτος που έκανε μια συγκριτική ανατομική περιγραφή ανθρώπου και πιθήκου. Μελέτησε το κεντρικό και περιφερικό νευρικό σύστημα. Ι ιστορικοί τη επιστήμης τον θεωρούν τον τελευταίο μεγάλο βιολόγο τη αρχαιότητας.

λαύδιος Γαληνός (περ. 130 — περ. 200)

Στο Μεσαίωνα, κυρίαρχη ιδεολογία ήταν η θρησκεία.Όπως και άλλες επιστήμες, η βιολογία κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν είχε ακόμη αναδυθεί σε ένα ανεξάρτητο πεδίο και υπήρχε στο γενικό ρεύμα των θρησκευτικών και φιλοσοφικών απόψεων. Αι παρόλο που η συσσώρευση γνώσεων για τους ζωντανούς οργανισμούς συνεχίστηκε, η βιολογία ωςευευευευεποηενεποηοηεκ πιποητεκ

εποχή τη Αναγέννησης είναι μια μετάβαση από τον πολιτισμό του Μεσαίωνα στον πολιτισμό τας Εποχής. Οι ριζικές κοινωνικοοικονομικές μεταμορφώσεις εκείνης της εποχής συνοδεύτηκαν από νέες ανακαλύψεις στην επι.

πιο δισημος επιστήμονας εκείνης της εποχής Λεονάρντο Ντα Βίντσι (1452-1519) συνέβαληλε κάποια σςτηνανά.

Μελέτησε το πέταγμα των πτηνών, περιέγραψε πολλά φυτά, τους τρόπους σύνδεσης των οστών στις αρθρώσεις, τη δραστηριότητα της καρδιάς και την οπτική λειτουργία του ματιού, την ομοιότητα των οστών των ανθρώπων και των ζώων.

Στο δεύτερο μισό του 15ου αι. η γνώση των φυσικών επιστημών αρχίζει να αναπτύσσεται γρήγορα. ??Η ταχεία συσσώρευση επιστημονικής γνώσης για τους ζωντανούς οργανισμούς οδήγησε στη διαίρεση βιολοξειειειειειεεστεσιεσιεστεστεστεστη στηστησι στησιστηστηστησιστησι.

Στους XVI-XVII αιώνες. η βοτανική και η ζωολογία άρχισαν να αναπτύσσονται γρήγορα.

εφεύρεση του μικροσκοπίου (αρχές 17ου αιώνα) κατέστησε δυνατή τη μελέτη της μικροσκοπικής δομής τωώυτών κατστησε δυνατή τη Ανακαλύφθηκαν μικροσκοπικά μικροί ζωντανοί οργανισμοί, βακτήρια και πρωτόζωα, αόρατα με γυμνό μάτι.

Συνέβαλε πολύ στην ανάπτυξη της βιολογίας Karl Linnaeus, ο οποίος πρότεινε ένα σύστημα ταξινόμησης γκια ταξινόμησης γκια.